دنياي غرب‚ زن را به ابتذال كشاند. تا شصت‚هفتاد سال قبل از اين‚ در تمام اروپا و كشورهاي غربي‚ زن فقط در سيطره مرد - يا مرد خود و يا يك مرد ديگر مثل صاحب كارخانه و مزرعه - مي توانست باشد و هيچ حقي از حقوق اصلي يك انسان در يك جامعه متمدن را نداشت. حق راي و حق مالكيت و حق معامله نداشت. بعد آمدند زن را به ميدان كار و زندگي و فعاليت اجتماعي كشاندند‚ اما در همان حال‚ تمام وسايل را براي لغزش زن فراهم كردند و او را در متن جامعه‚ رها و بي پناه گذاشتند. سرمايه داران بزرگ‚ سياستمداران خبيث و پليد و گردانندگان دستگاههاي مخفي‚ فكر كردند كه مي توانند براي كارهاي سياسي و اقتصادي‚ از اين وضعيت بهتر استفاده كنند و زن را به ابتذال بكشانند. بله‚ در آن جاها‚ علم و سياست هم هست و زنها در ميدان علم و سياست هم جلو مي روند‚ اما به چه قيمتي همين حالاهم توده وعامه زنها - نه چهار نفر خانم دكتر يا متخصص يا نويسنده و برجستگان و زبدگان - در كشورهاي اروپايي و امريكايي كه از تمدن غربي حظ زيادي دارند‚ در وضعيت سخت و بي رحمانه يي زندگي مي كنند و ستم همسران وستم كاري كه بر آنان تحميل مي شود و كارهاي سخت و سنگيني كه بر دوش آنان مي گذارند‚ تحمل مي كنند. با اين كار‚ وانمود مي كنند كه زن را وارد ميدان اجتماع كرده اند‚ در حالي كه فرصت انديشيدن و فكر كردن و تصميم گرفتن هم براي آنان وجود ندارد
تاريخ: 1368/10/26
نظرات شما عزیزان:
نوشته: نوابی سهی در: سه شنبه 24 بهمن 1390برچسب:حجاب,عفاف فاطمی,زن از دیدگاه مقام معظم رهبری,مرواریدی در صدف,مروارید,عفاف,زن در غرب,زن در آمریکا,زن غربی, |
|